بسمه تعالی
کمی هم خودمونی
دوران آموزشی اش تازه تمام شده بود، خودش را به یگان جدیدش معرفی کرده بود . چند روزی بود که خبری ازش نداشتیم، تا اینکه شبی صدای تلفن منزل سکوت خانه را بر هم زد ، با خودمان گفتیم کیست این موقع شب ، راستش کمی دل شوره ورمون داشت، من و بهار خانم کمی بهم زل زدیم ، صدای تلفن زیادتر شد تا اینکه بالاخره من گوشی ورداشتم، بله بفرمایید، تا صدایش را از پشت گوشی شنیدم برق از چشمانم پرید، آخه خیلی دلمان براش تنگ شده بود، ناخداگاه سرم به سمت بهار خانم برگشت، بهار خانم از نگاهم متوجه شد که سعید پشت خطه ، با یه خیزش تلفن از دستم گرفت- گوشی بده من!!!-. تا صدای سعید و شنید ، اشک از چشمانش سرازیر شد، بغض چندین روزه اش ترکیده بود،گوشی در دست راستش و با دست چپش اشک های صورتشو پاک می کرد، سعید طفلی هم وقتی صدای بهار خانم شنیده بود اونم شروع کرده بود به گریه کردن.
گوشی از بهار خانم گرفتم، _الو ، چطوری سعید ، دوران آشخوری خوش میگذره ، کمی سر به سرش گذاشتم تا حال و هواش عوض بشه. اما انگاره خیلی بیشتر از اینها دلش پر بود ، کمی که آروم تر شد، گفتم چته مرد، سنی ازت گذشته ها، یعنی سرباز مملکتی ها !!! ببین ما به امید کیا راحت میگیرم میخوابیم !!! قوی باش ، . حلا بگو ببینم پادکان چه خبره!!!؟ امروز چکار کردین!!؟
سعید با صدای بغض آلودش شروع کرد به حرف زدن، کمی از دوستاش گفت و بعد ادامه داد که اینجا خیلی بی خودی سخت ازشون میگیرن، خیلی مواقع شخصیت طرفو له می کنن. دیگه از لرزش صداش خبری نبود و آروم شده بود ، راحت حرف می زد،
-امروز صبحگاه مشترک داشتیم، برنامهاش از برنامه های دوران آموزشی متفاوت تره، اینجا به ریش بلند ، به آنکارد نبودن خط گردن و هزار و یک مورد دیگه گیر می دن. و اگه اصلاح نکنی برات اضافه خدمت میزنن.، اتفاقا صبح به خاطر بلند بودن ریشم به من و دو سه نفر از دوستان تذکر سختی فرموندهمون داد، و تا فردا جهت اصلاح بهمون فرصت داده. _آقا الان تموم میشه ، جند لحظه صبر کن، گفتم ها سعید چی شده کانال عوض کردی الان تموم میشه چیه؟ _ گفت که بچه های دیگه توی صف تلفنن باید قطع کنه، و خدا حافظی کرد_. من و بهار خانم بعدش کلی از فراق سعید گریه کردیم.
خداوند حافظ سربازانی باشد که برای دفاع از اسلام و انقلاب و میهن مان جان بازی می کنند.
12/آبان ماه /1392
- ۹۴/۰۴/۲۲
